Θέλω να θυμάμαι

την αγωνία ενός χαμόγελου

που άνοιξε την αυλαία.

Θέλω να θυμάμαι 

τη μουσική 

που σιγοψιθύρισαν τα χείλη μας.

Θέλω να θυμάμαι

το χορό

που στροβίλισε στο βλέμμα μας.

Θέλω να θυμάμαι 

τα λόγια

που κέντρισαν το νου μας.

Θέλω να θυμάμαι

το γέλιο 

που κύλησε στην ψυχή μας.

Θέλω να θυμάμαι

το χειροκρότημα

που αγκάλιασε τις στιγμές μας.

Θέλω να θυμάμαι

τα παιδιά

που πίστεψαν -έστω για μια στιγμή

πως μπορούμε  μαζί

να προχωρήσουμε ένα βήμα.

Όλα τ’ άλλα δεν υπάρχουν πια…..